„Radio Mileva”, dašak svežeg vazduha na srpskoj televiziji, dirljiva je komedija koja se usredsređuje na tri generacije žena koje dele krov, ali i veoma različite perspektive. To je divan, relativan prikaz svakodnevnog haosa i tihih radosti porodice Majstorović i njihovih ekscentričnih komšija u beogradskoj Rankeovoj 12.
Srž emisije se vrti oko Mileve, penzionisane, samovoljne sekretarice u opštini, koju igra Olga Odanović. Njena ćerka Natalija, čiju ulogu tumači Marija Vicković, njena je polarna suprotnost: odmerena, racionalna profesorka srpskog jezika u srednjoj školi koju Mileva (ponekad i ne baš) suptilno kudi zbog uočenog nedostatka romantičnog partnera i, znate, unosnije karijere. Trio zaokružuje Sonja, koju glumi Kristina Bogunović Gavrić, a koja je Milevina unuka tinejdžerka, opsednuta društvenim mrežama i modernim tehnologijama, što predstavlja recept za urnebesne sukobe sa majkom i, iznenađujuće, savezništvo sa bakom.
Majstorovići nisu sami u ovom šarenolikom haosu, tu je i glumačka ekipa sporednih likova koja dodatno ubrizgava još više energije. Tu su Stevan Lisičić, odnosno Branimir Brstina, penzionisani policajac i upravnik zgrade, i njegova supruga Marta, tačnije, Branka Šelić. Osim njih, tu su i Sava Marić, koga tumači Svetozar Cvetković, neuropsihijatar, i njegova žena Viktorija, plastični hirurg, a koju glumi Anastasija Mandić. Pored ovog para, često se pojavljuje i Nemanja Oliverić u ulozi Leona, dramatičnog slikara i ženskaroša, Moca, odnosno Marko Gvero, majstor sa iznenađujuće strogom ženom Žanom, čiju ulogu tumači Mirjana Đurđević. Milevini, kako se čini, najbolji prijatelji su Moca i Cveta, koju glumi Dara Džokić, žestoko posesivna majka večito nesrećnog Mikice, odnosno Nenada Stojmenovića, kao i Rade, čovek koji je večito u ljubavnim vezama sa tužnim krajem, a čiju ulogu tumači glumac Bojan Dimitrijević.
Emisija se bavi univerzalnim temama – generacijskim jazom, sukobom tradicionalnih i modernih vrednosti i bezbrojnim izazovima savremenog života. Ipak, to čini sa laganim dodirom, pokazujući kako različite generacije mogu pronaći zajednički jezik i podržavati jedna drugu, uprkos svojim razlikama. Takođe, duboko je izraženo i suptilno podržavanje zajednice i susedska solidarnost, što definitivno predstavlja osvežavajući podsetnik na vrednosti koje se ponekad zanemaruju u današnjem brzom i haotičnom svetu.
Slika Olge Odanović kao Mileve nije ništa drugo do briljantna. Ona balansira autoritet sa toplinom, čineći Milevu neospornim srcem emisije. Marija Vicković savršeno oličava frustracije i dileme savremene žene koja žonglira poslom i porodicom, dok Kristina Bogunović Gavrić ubedljivo oslikava pritiske sa kojima se suočavaju tinejdžeri u digitalnom dobu.
Zaključno, Radio Mileva je emisija koja svakako poseduje mogućnost da gledaoce nasmeje, ali ona isto tako podstiče na razmišljanje o zamršenosti ljudskih odnosa, porodičnim vrednostima i složenosti savremenog života. Putem svojih domišljatih priča i živopisnih likova, Radio Mileva nudi priliku za samorefleksiju, smeh, pa tako i za nekoliko vrednih lekcija.
O autoru
