Sada već tradicionalno, poslednji dan pozorišnog festivala balkanskog kulturnog prostora „Teatar na raskršću” otpočeo je dodelom nagrada. Ukupno je dodeljeno 13 nagrada, a podsetimo se, gledaoci su imali priliku da isprate predstave iz Severne Makedonije, Bosne i Hercegovine, Bugarske, Crne Gore i Srbije. Nagrada okruglog stola kritike prva je u nizu nagrada koje je sa sobom ponela predstava „Očevi i oci”, Narodnog pozorišta u Beogradu, koja je proglašena i najboljom predstavom ovogodišnjeg festivala, dok je nagrada novinarskog žirija otišla predstavi „Gospoda Glembajevi”, crnogorskog narodnog pozorišta. Nakon dodele, u čast nagrađenih, predstavom „Mihael Kolhas” u izvođenju Jugoslovenskog dramskog pozorišta, zvanično je završen šesti po redu „Teatar na raskršću”.
Nakon dodele nagrada okruglog stola kritike i novinarskog žirija, otpočela je dodela nagrada stručnog žirija koji su ove godine činili glumac, reditelj i profesor Irfan Mensur, kao predsednik žirija, reditelj Andrej Nosov, glumica Anđelika Simić, ekspert za menadžment u kulturi i elektronske medije Nenad Novaković i direktorka pozorišta Atelje 212, Gordana Goncić.
Ove nagrade dodelio je upravo Irfan Mensur, pa i sama dodela nije mogla da prođe bez smeha koji se orio Narodnim pozorištem.
Prva nagrada koju je dodelio bila je nagrada za scenski pokret, koja je pripala ansamblu predstave Kuća za lutke, drugi deo iz Bugarske, a za njihov scenski pokret kažu da je disciplinski sproveden u svedenoj formi sa velikom preciznošću.
Nagrada za originalnu scensku muziku dobila je predstava Očevi i oci, a u svom objašnjenju navode da autorka gradi svet od reči, ritma, zvukova i pesama gde zvučna slika postaje najvažniji deo predstave, a nagrada za kostimografsko ostvarenje takođe odlazi u ruke ovoj predstavi, tačnije Mariji Marković Milojev, za čiji kostim kažu da je doprineo stvaranju predstave, kao i stvaranju izuzetnih likova. Ansambl ove predstave takođe je dobio specijalnu nagradu za glumačke bravure.
Kako je sve nagrade Narodnog pozorišta u Beogradu primio Nikola Rakočević, inače stalni član Jugoslovenskog dramskog pozorišta, iako je imao zapaženu ulogu u predstavi Očevi i oci, gde oživljava lik Stevana Medakovića, pored toga, kroz šalu Irfana Mensura, on je sinoć bio i scenograf, jer je nagrada za scensko ostvarenje pripala takođe Zorani Petrov za ovu predstavu. Već do poslednje nagrade koja im je uručena smo stigli i do Nažalost opet, Nikola Rakočević, a sigurno mu je dodeljena još neka uloga ljudi koje ne vidimo na sceni, ali čiji se rad prepoznaje.
Sada ćemo se zaustaviti sa predstavom koja je nesumnjivo dobila najveći broj nagrada i preći na nagradu za najboljeg mladog glumca koja je pripala Stevanu Vukoviću za predstavu Gospoda Glembajevi, koji je uspeo da se svojim glumačkim intenzitetom i ritmom izdvoji od ostatka ansambla.
Predstava Kuća za lutke, drugi deo iznedrila je najbolju mladu glumicu, Anetu Ivanovu, kao i nagradu za najbolju mušku ulogu koja je pripala Alekseju Cvetanovu.
Jednoglasno podeljeni, ovogodišnja nagrada za najbolju žensku ulogu podeljena je na dva dela i pripala je glumici Gordani Boban, predstava Kiselina bosanskohercegovačkog pozorišta, kao i glumici Kristini Obradović za ulogu Barunice Kasteli Glembaj u predstavi Gospoda Glembajevi.
Nagrada za režiju ove godine pripala je Nerminu Hamzagiću za predstavu Kiselina, a u svom objašnjenu navode da se radi o emotivno preciznoj i doslednoj režiji.
Nakon dodele nagrada, na zatvaranju šestog festivala Teatar na raskršću, Jugoslovensko dramsko pozorište iz Beograda izvelo je predstavu Mihael Kolhas u režiji Borisa Liješevića. Ova adaptacija temelji se na istoimenoj noveli Hajnriha fon Klajsta, koja je prvi put postavljena na sceni u Srbiji.
Foto:SDL redakcija/Katarina Aleksandrović
Mihael Kolhas je priča o trgovcu konjima koji, suočen sa nepravdom, odlučuje da uzme pravdu u svoje ruke. Njegova borba protiv moćne i korumpirane vlasti postavlja pitanje granica pravde i moralnosti. Predstava istražuje teme pravde, moći i pojedinca u sukobu sa sistemom. Režija Borisa Liješevića uspešno je prenela ove univerzalne teme na savremenu pozornicu, čineći ih relevantnim i aktuelnim.
U glavnoj ulozi Mihaela Kolhasa nastupio je Vojin Ćetković, čija je interpretacija unutrašnje borbe pravdoljubivog trgovca bila snažna i emotivna. Njegova transformacija iz mirnog građanina u odlučnog borca za pravdu bila je uverljiva i dirljiva. Miodrag Dragičević je igrao ulogu Herzea, odanog sluge i prijatelja Kolhasa, sa prirodnom lakoćom i posvećenošću. Nikola Rakočević i Zoran Cvijanović, iako sa manje vremena na sceni, ostavili su snažan utisak svojim izvedbama. Aleksej Bjelogrlić je uspešno izbegao karikaturalne elemente, dajući svom liku dubinu i ozbiljnost. Milena Vasić i Vojislav Brajović doprineli su bogatstvu predstave svojim ulogama. Kralj Čačka je uživo izvodio atmosferičnu muziku koja je dodatno pojačala emotivni naboj predstave.
Publika je pratila predstavu sa velikim interesovanjem, reagujući u trenucima napetosti i drame. U momentima kada je humor bio prisutan, sala je odzvanjala smehom, što je dodatno obogatilo doživljaj. Nakon završetka predstave, usledio je dugotrajan aplauz, izražavajući zahvalnost i divljenje glumcima i celokupnom ansamblu.
Tokom poklanjanja, na sceni je razvijeno platno sa natpisom Narodno je narodno, što je dodatno naglasilo poruku predstave o važnosti narodne pravde i otpora protiv nepravde. Ovaj simbolički trenutak ostavio je snažan utisak na publiku, podsećajući na univerzalnost i aktuelnost tema koje su obrađene.
Foto:SDL redakcija/Jana Stanojević
Ova izvedba Mihaela Kolhasa bila je snažan završetak festivala, potvrđujući značaj pozorišta kao sredstva za razmišljanje i refleksiju o društvenim pitanjima.
O autorima
